|
|
|
|||||
|
|
Mijn Familie | Mijn Hobby
muziek |Mijn
hobby oldtimers | Mijn Werk |
Mijn Links |
|||||
|
|
|
|||||
|
|
De Onderkant: Bij het kopen van de auto, heeft hij bij Ameryllis op de brug gestaan. Ik heb er aandachtig onder
door gelopen en overal “deskundig” tegen aan getikt. De heer Rutte van Ameryllis had me al verteld dat de auto wat werk aan de
bodem had, hij kon er dus niet voor instaan. Maar het moest te doen zijn. Het
zag er allemaal op eerste gezicht goed uit. Er staken een paar kunststof
matjes naar buiten, maar dat mocht de pret niet drukken natuurlijk. Bij het opkrikken was me al opgevallen, dat de
kriksteunen al een tijd geen dienst hadden gedaan. De voorste kriksteun kwam
al spontaan onder de auto weg rollen en de achterste kriksteun was met de
hand al heen en weer te bewegen. Dat werd dus spannend. Bij het repareren van de zijkant had ik al het
voorste gedeelte van de dorpel open gelegd. Dat zag er vertrouwenswekkend
uit….. Het bleek dat iemand een tijdje geleden ook al bij
de kriksteunen had gelast. Om het geheel weer stijf te maken was er een
verstevigingsplaat in gelast en ik moet zeggen dit is tot nog toe de eerste
reparatie die wel professioneel is gebeurd. Daaronder was de originele plaat
dik in de tectyl gezet. De andere plaat is er overheen gelast en ook dik in
de tectyl gegaan. Dit heeft denk ik toch een redelijk aantal jaren gezeten,
gezien het vuil en zo. Daar de dorpel aan de binnen zijde slecht was heb ik
deze over de gehele lengte weggeslepen en was het gerepareerde gedeelte ook
gelijk weg. Ook binnen in de dorpel naar de binnenzijde van de
auto toe waren een aantal delen goed weggerot. Deze hebben we er uitgesneden.
Na een klein proefstukje gelast te hebben kwamen we er achter dat de binnen
zijde van de auto van teer was voorzien. Dat brand dus uitstekend en dat was
nu net niet de bedoeling. We moesten
de teer we op die plaatsen eerst weg halen. De auto moest hiervoor naar
beneden van de kantelbrug af. Nadat de teer op die plaatsen was
weggehaald konden we het spul weer
opbouwen. Daarna hebben we een gedeelte van de bodem kaal
gelegd. Dit was een behoorlijke klus en de troep die van de bodemplaat af
komt vindt je later door het hele huis heen. Onze Loes werd daar natuurlijk
niet al te vrolijk van. Eerst ben ik begonnen met een krabber. Dat was echter
geen succes. Door het krabben beschadigde onderliggende lak lagen en dat vond
ik zonde. Die onderlaag stond nog in een prima zinc-spray,
dus die wilde we wel heel houden. Met een staalborstel in de haakse slijper
had ik meer succes. De laag bestond uit een hele dikke laag tectyl en daarna
een beige achtige rubberen of kunststof coating. Daar deze op sommige
plaatsen los liet heb ik toch maar besloten deze ook te verwijderen. Daarna
is een grijze grondlaag te zien. Vervolgens heeft de bodem de zelfde
behandeling gehad als de rest. Dat betekent: eerst in de Zinc-spray
toen in 2 lagen Hamerite R en toen in 2 lagen
metaalverf van Hamerite. Ik heb gekozen voor de
kleur blauw, omdat de auto blauw is. Hierna komt er nog een roestwerende wax
op, maar ik moet nog uit zoeken wat en welke de beste oplossing is. Ondertussen zijn de kriksteunen ingekocht en gaan we
ons eerst bezighouden met de binnenkant van de dorpel. Deze hebben we open gemaakt. Daar we eerst de
voorsta krik steun willen monteren, maar de boel wel netjes in de lak moet,
eerst maar de omgeving kaal gemaakt. Het blijkt dat ook hier enig plaat
achter de steun moet worden vervangen. Tevens blijkt aan de binnenzijde de
bodem volledig te zijn voorzien van een teerlaag.
De lol van de teer begreep ik niet maar op internet leerde ik dat met name
veel plezierjachten aan de binnen zijde worden voorzien van teer. Hierdoor is
de bodem kennelijk extra wtare dicht. We besluiten
dat de teer dus maar moet blijven zitten, maar op de plaatsen waar gelast
wordt, moet de teer natuurlijk wel verwijderd worden. Daar de lak verder moet drogen en de
kriksteunen ook nog gelakt moesten worden heb ik me maar eerst aan de achter
kant bezig gehouden. Dat zag er immers hoopvol uit, slechts een klein beetje
roest. Nou dat heb ik geweten. De achterzijde is over de binnen kas volledig
voorzien van nieuw plaatwerk. Maar ook hier is weer overzet plaatswerk gebruikt. Nadat eerst een opening is gemaakt
was de ellende in zijn volle hevigheid te zien. Wat kunnen mensen er een
troep van maken. Dit heeft niets met restaureren te maken gehad. Kennelijk
heeft men vroeger de boel nog gerepareerd met popnagels, maar die plaat is
naar binnen getikt en daar is een nieuwe plaat over heen gezet. Bijna geplakt
zou je zeggen. Matje polyester er over en het leed is geschiedt. Hier komen
foto’s hoe dat er uit gaat zien….Vreselijk.
Voorlopig zal de Coupé dus nog wel niet rijden!! Er komen wel eens
momenten van teleurstelling, nu dit was er zo één. We hebben alles wat verroest was of aangetast
volledig weggeslepen. Alleen dit geeft me de zekerheid dat ik over jaren niet
nog weer komt te zitten met een verrotte onderkant. Dat betekent dat het onderste gedeelte van de
steunbalk is weggeslepen en ook een deel steunplaat. Die zijn
achtereenvolgens op dezelfde manier weer gemonteerd, maar dan in omgekeerde
volgorde. |
